Seni Ararım Şiiri - Muhittin Alaca

Kervanlar göçerken, sizin yaylaya,
Her yaz geldiğinde, seni sorarım.
Simanı andıran, gökteki aya,
Her göz daldığında, seni görürüm.

Esince bağrıma, sevda yelleri,
Gözümden dökerim, inci, selleri,
Aşıklar inletir, ince telleri;
Her saz çaldığında, gizli kanarım.

Sen gittin gideli, mahzun bu şehir,
Kimi Kays der, kimi, sitemli şair,
Vakitli, vakitsiz, dilimde şiir;
Her söz aldığımda, seni anarım.

Yalnızken efkârlı, dumanlı başım,
Hayatın anlamı, sendin sırdaşım,
Çay için yaktığım, odun ateşim;
Her köz olduğunda, içten yanarım.

Hangi yöne dönsem, sen oradasın,
Havada, deryada, hem karadasın,
Solmuş siyah-beyaz, her karedesin;
Bir poz bulduğumda, öper dururum.

Görürsem bir dilber, can gelir nabza,
Hasretim azalır, belki bir nebze,
Gözler çakmak çakmak, yanağı gamze;
Bir yüz güldüğünde, sensin sanırım.

Zannetme ki dindi, soldaki sızım,
Kalkmıyor kollarım, tutmuyor dizim,
Ey benim çok uzak, şimal yıldızım!
Fersiz kaldığımda, seni ararım.

12.06.2022
Muhittin Alaca