Seni Ararım Şiiri - Yakup Onat

Sen,bana çekil, git diyorsun...
Ne ki,uğruna gençliğim gitmiş.
Gitme, kal,demeni beklerdim! ?
Sana kördüğümle bağlandım.

Gözlerini ver; rüyalara dalayım
Gözyaşlarımı avuçlarına al,
Al da, aşkımı bir yudumda iç.

Ağır ağır yüreğinin taa derinliklerinde duy sızımı.
Aşk da benim,bu feryat da.
Neylerim sanırsın gurbet ellerde.

Seni anarım,seni ararım, ıssız sokaklarda.
Solgun şehir ışıklarının gözbebeklerinde,
Sana hasret kalbimin çıngısında,
İstasyonda,siren sesleri arasında,
Yüreğim hayaline takılır raylar arkasından.

Oysa sen, bıraktığım yerdesin..
Dağlarımın nisan yağmurlarında
Cennete döndürdüğü koyakların gül-ü lâlesisin.

Güzel gülüşünü kesmesin keskin rüzgâr.
Sigara isi ve şarap kokan bar ve kafeler seni bozar.
Mekanın çocukların kuzularla yunduğu yaylalar.

Ben, seni Anadolu’mun bozulmamış doğası bilirim.
O saflığın,narinliğin,muzipliğin gibi.
Mayıs 2001