Seni Arardım Şiiri - Mehmet Dağdeviren

Akşam karanlığında hiç yakmazdım ışıkları
Bir gözüm diğerine küsmüş diğeri de ötekine
Sokaktan vuran loş ışık evimi aydınlatırdı
Bir şarkı söylerdim sessizce ben seni arardım

Ne işim var derdim bu yalan dolan dünyada
Kafamı kaldırır da gökyüzünü seyrederdim
Kayan yıldızları,bulutları,yarasaları izlerdim
Hele bir de mehtaplıysa gece ben seni arardım

Güzel bir karpostal gibiydi gecenin manzarası
Kıyıya vuran dalga sesi rüzgârın esmesi gibi
Ay ışığıyla birlikte denizin de kendi güzelliği
Hep âşık ederdi beni,o zaman seni arardım

Ellerin,yüzün,sen yoksan ve ben de yokum
Ne mehtap ne ay ne de deniz yaşatır beni
Her şey yoktur bitmiş demektir sen yoksan
Hâtıra resmine bakar,sarılır ben seni arardım

Sonbahar akşamları hep hüzün verirdi bana
Buğulu gözler bırakırdı tüm geçen günler
Kendimi alır dağlara vururum,yollara atardım
Dünya büyür,zaman daralır ben seni arardım