Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Ne öptüğüm kadınlarda, ne elini tuttuğum kızıl saçlılarda.. yoksun kadınım.. ararım yıllar varki seni.. nerdesin bilemiyorum.. kaç kere yanagı al kadınları seyre daldım sahilde, kaç kere dudağına dokundum başkalarının dudağına benziyor diye... kaç kere senin olmadığını gördüm o yabancı yüzlerde... sen yoktun.. ben hep seni aradım... şimdilerde kadınım... bıraktım aramayı... sen duyuyorsan beni.. gel... hala ararım senin gül yüzünü bil de gel..
Yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta