Farzet ki biz çocuktuk
İki ayrı mahalleden
Gün doğmadan evden kaçıp
Sokaklarda el ele
Bir oyuna dalmıştık
İki kaçak serseri
Sen ve ben
Alıp başımızı gitmiştik
Zamanı beklemeden
Oysa ne sen beni tanıyordun
Sevebileceğin kadar
Nede ben seni
Vazgeçecek kadar senden
Vakit akıp gitti
Gün yüzünde karardı
Üstümüzden bir bir yıldızlar geçti
Işıkları yandı soğuk evlerin
Güneş denize aktı
Oyunumuz yarım
Gözlerim sende kaldı
Hani çocukluğumuzda
Hep yaşardık ya
Aklımda o his vardı
Biz seninle ayrılmadık
Farzet ki akşam oldu
Seni annen çağırdı
16.05.2012
Kayıt Tarihi : 21.5.2012 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Işıklar yanınca eve gel dedimdi' diyen...
Bütün bu tanıdık yerlerde dolaşırken şiir insanın yüreğine dokunan bir finalle bitti...
Kaleminiz daim olsun. İçtenlikle kutluyorum. Saygılarımla...
Seni annen çağırdı
Çok etkileyici, gerçekten. Teşekkürler.
Tam puan ve saygıyla kutladım kalemi.
TÜM YORUMLAR (4)