Seni Anne Şiiri - Ramazan Karataş

Cami avlusuna bıraktığın günlere inat,
İçimde bir kıvılcım, seni arıyorum Anne.
Kuşlar uçuşurken; yavruları çırpınca kanat,
Kanatlanıpta seni, seni arıyorum Anne.

Bahar gelince çağlayan suların sesindeyim.
Dökülürken göz yaşlarım, seni arıyorum Anne
Koyun kuzusuna melerken bilsen ne haldeyim;
Sessiz çığlıklarımda seni arıyorum Anne.

Birgün döner umuduyla bekledim yollarını,
Umudum tükenmedi, seni bekliyorum Anne.
Ne olursa olsun bıraktıgın o kollarını,
Birgün saracak diye, seni bekliyorum Anne.

Dünya hali türlü türlü oyun eder bilirim.
Sanada bıraktıran biri var; kaderim derim.
Yinede içimde bir umutla seni beklerim.
Ne olursun gel Anne, seni bekliyorum Anne.

Ana kokusuna hasret kaldım yıllar boyunca,
Kokuna hasret kaldım, seni arıyorum Anne.
Analarına kavuşan yavruları görünce,
Umutlarım yeşerip, seni bekliyorum Anne
Seni arıyor, seni bekliyorum, SENİ ANNE.