Seni anlattım Şiiri - Abdullah Oral

SENİ ANLATTIM

Seni anlattım.
sessizce gözlerimden akan yaşlara,
Eylül vurgunu bir bahardı.
Bir nehir gibi boşaldı,
Gözlerimden sürgün sular

Seni bulutlara,anlattım.
Okyanuslara sığmayan sevdanı.
Kavrulurken ateşinden mavi gökyüzü,
Bendini aşan sular gibi-
coştu bulutların gözyaşı.

Seni maviye kanat çalan,
martılara anlattım.
kesildi kanat sesleri.
çığlığından hasret döküldü-
albatrosların kan kızılı.

Seni anlattım, Yüreğime
Susuz kuyulara su doldu.

seni anlattım göz bebeklerime
dökülüp durdu
boşluğuna dipsiz kuyunun,

Seni anlattım,
kaktüs ağaçlarına
Zulüm boy verdi kenger dikeni gibi
Bir tarih akmaktaydı ki gözlerimden-
dikenler güle döndü.

Seni anlattım,
bozkır gecelerine
sızısı dinmeyen türkü oldun dilerimde.
Ay ışığının şavkı altında,
bir bebeye ninni söyler gibi,
Başladın acılara tutunarak emeklemeye.

Seni anlattım,
dolunaylı bozkır gecelerine.
Aşk susmuş hasret dara çekilmiş
Boynu bükük kalmış çocuksu sevinçler-
kızılında düşlerin.

Seni anlattım
Geceye serpilmiş düşlerin serinliğine
Dudaklarıma asılı sözler
İlmeğinde kaldı celladın..

Seni anlattım,
Seni parçalanan yüreğime.
Albatroslar denizi selamladılar
Sırıl sıklım bir ezginin notalarında…

Seni anlattım
Umudu ansızın uyandıran sabahlara
Çiğ yağdı gün doğumuna
Döküldü kızıl dere gözlerime
Nur hak henüz su vermedi güller.

Seni anlattım seni.
Sevdasına kurban olduğum.
Gelişin dünden uzak olsa da
Ki, bilirim yarından yakın
Sosyalizm rüyasıdır-
ezilen tüm dünya halklarının.
Ve benin özgürlüğüm..

1987 6 mayıs karşı yaka