Yokluğunun içinde bir dünya yarattım
Mazimi sildim yeniden donattım
Her ışığımı söndürüşünde bıkmadım
usanmadım yolumu aydınlattım
Merhametsizce üstüme gelişini hiç ama hiç unutmadım
Sabrında sabır telleri çatırdadı takmadım kafaya arkama en gerilere attım
Belkide sen uzaklarda bir yerlerde mutlusun
öyle kalasın bu deli divane gönül ölmeden azaplarda kaldım
Bana verdiğin dersleri imtihanları geçtimmi acaba senide içine kattığım huzuru bir türlü bulamadım
Bunun için sana uzağım belki umrunda değil bu maçı da yine sen kazandın
Ne diyeyimki yaşa gönlünce
bu yazıların her harfinde bir òzlem vardı
hasretle seni anlattım
Kayıt Tarihi : 10.7.2016 15:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)