durmuş saatimin eşliğinde uyandım bugün güne
zamanda durmuştu sanki senin gidişinle
odam hala dağınık eski halinde
bıraktığın gibi herşey bir tek resmimiz yırtılmış ortadan ikiye
nasıl bir ayrılığın habercisidir bu göçmen kuşlar
nasılda anlıyorlar mevsimlerden sonbahar
bitirsem kendimi
bitirsem kendimi bugün
katil bir ressamın ucuz kaleminde
yaklaşan acı sonumu çizsem
buz kesilmiş gözlerinde
hiç kıpırdamasa dudaklarım
konuşmadan anlatsam ne varsa
hiç yorulmadan haykırsam seni sevdiğimi
hiç tanımadığım birilerine
seni anlatsam uzun uzun
uzun soluklu cümlelerimle
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 02:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşegül Atmaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/26/seni-anlatsam-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!