Seni anlatmak çabası Sofim.

Her gece gibiydi o gecede,
Kim bilirdi, kopar kıyamet,
Sordun, bütün soruları belki birden..
Aramak neymiş, aradığının seni bulması ne?

Başımla göğsüm arasında bir nehir,
Bahar taşkını gibi coşup, kabarıp, akıyorsun.
Ruhuma bir kıyamet beklerken ben,
Her bakışında bir inşirah bırakıyorsun.

Elem, keder, kırgınlık..
Bir ruhu bunlarla yoğurmak.
Bir bedeni en güzel nakışlarla dokumak.
Her duygu, her renk, sicim ve ahenk.
Aşk, sevda, mutluluk, neşe, zevk.
Ne maharet ki hepsi senin hâlendir,
Sen ne güzelsin, herşey sende bedendir.

Şimdi bir gül, başlasın bir furya,
Gül ki her zaman gülsün talihim.
Neşe çocuğun olsun, muhabbet kocan,
Bir eksik ben olayım, arada bana da bulan.

Her an bir yerde bir şair, durmadan;
Hasret, vuslat,
Keder, sevinç,
Aşk, ızdırap,
Bilmem hangi dilde ne varsa, iki kalp arasıda.
Sayıp döküyor,
Bilerek, belki bilmeden ama hep bence seni yazıyor.
Bir mavi, bir pembe aksi bir siyah,
Bir ateş, belki yanmayan bir kömür parçası.
Sevdana düştü, sarılacak yarası.

Artık tutkunuyum, her anının.
Saçından topuğuna inerken göbeğinin,
Bir alamet var arkanda, ne güzel çizilmiş,
Sen kadınım, o kızım, kıvrılıyorum karnında.
Hep senin sıcağın parmaklarımın ucunda.
Hep durmak istiyorum çapkın bakışlarında.

Bir maraz var, kadınım.
Engin ruhun..
Bir mevsim ver bana, kırayım dalganı.
Bundan sonra yaşa en güzel çağları.

Depresif, kabiliyetsiz, biraz tembelim.
Tutarım sözümü ama geç olur işlerim.
Bir müddet zaman lazım karanlık düşlerim.
Işığım diyorum, sade Sende aydınlık hislerim.
Sen ne güzelsin, bak gerçek sözlerim.

Lâl olan dilim, ne memnun suskunluğuna.
'' Bana birşey söyle, ne olursa '' dediğinde inadına.
Sana kalsın ömrüm bir nefes de olsa,
Bir gülsene, kalbin taşsın,
Boğsun mutluluğa da, son nasip bana kalsın.

Yazmam daha erir, şekil değiştirir.
Bir büyük, mukaddes, gerçek var kalbimde.
Yek pare, mutlak, söylerim bozmadan.
Seni seviyorum... yılmadan, usanmadan.