Gökyüzüne barışın kalbini çizmek gibiydi
Seni anlatmak, anlatabilmek
Susuz kalmış topraklara yağmuru dilemek,
Mülteci çocuğun hayata karşı sitemi
Şiirlerin ötesine geçebilmekti
Seni anlatmak
Buğulu camlara çizdiğim resim
Gökyüzüne bakıpta gülümseyip
Bulutlardan hayalini söküp alıp
En sessiz ve en ücra köşesinde dünyanın
İsmini haykırmayı dilemekti
Seni anlatmak
Zamanın ve çağların dışında
Yıpranmış yolları gözleyip
Tek başına ve hissizce
Ve sade bir umut kırıntısıyla
Seni özleyip, beklemek
Ve sonra adına methiyeler dizmek gibiydi
Seni anlatmak
Yıkılmış ve yakılmış öksüz bir şehirde
Gam kokan kara dumanların altında
Yarım kalmış tonlarca hayalin külünde
Terkedilmiş hapishanenin son mahkumu olup ta
Küllerin üstüne gözlerini düşleyebilmekti
Seni anlatmak, anlatabilmek.
# Enes can
Kayıt Tarihi : 1.12.2023 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevdiğine özlem.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!