Yıldızlara bakıyordum,bulutlara
Senden haber getireceklerdi bana.
Doğumunu anlatacaklardı
O günü sevgilinle nasıl kutladığınızı.
Yoksul,yetim bir çocuktu doğumum,
İlk ağlayışım çok uzundu.
Sanki haberdârdım senden
25 Şubat gecesinden.
Hep bahsettiğim o ıhlamur yok mu?
Hani martı,atmaca.
Seni anlatmak için bunlar çok mu?
Seni sormak bulutlara.
Mehtaba dert yanmak bu kadar acı mı?
Gözlerini düşlerken.
Çaresizliği anlatmak bu kadar zor mu?
Aramızda kilometreler varken.
Gözyaşı dökmek midir üzülmek?
Ağlamadan da insan üzülemez mi?
İlk ağlayışım çok uzundu
Son ağlayışım sen!
Kayıt Tarihi : 1.3.2013 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!