Seni Anlatmak Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Seni anlatmak olmuyor
Seni senle yaşamak lazım
Seni senle olmak lazım
Seni nasıl anlatacağımı bilmiyorum
seni nasıl anlatayım..
Güneş yanında gölge kalır
Ay ise seni kıskanır
Ben ise..
Geberircesine güzelliğini seyrederken
Bayılıp kendimden geçiyorum
Katran karası saçların
Omuzlarına dökülüyor
Tenin süt beyaz sanki
İnce iki yol misali kaşların
Kirpiklerin zarif ressam fırçası sanki
Ahhh o gözlerin varya
Yedi renk veren elmas misali sanki
Hele gülerken yanağındaki gamzelerin
Şarap doldurup içesi geliyor insanın
Gülerken dişlerin
Sedef tesbih misali dizili
Yürüyüşün öyle asalatliki
Hani sıcağın ortasında insan terler ya
Hafiften bir esinti gelir
Bir hoş olur insan
İşte sende öyle bir esinti ve hoşluk veriyorsun
Ruh güzelliğin
Yelpaze misali sanki
Tenleri okşuyor sanki
Gövden geometrik
bedenin ise
Matamatiksel bir ölçüm.
Sanki bir tablo gibisin
Ve ben ise..
Geberircesine halagüzelliğini seyrediyorum
Bilmiyorum ben kimi anlatıyorum
Senimi anlatıyorum.
Yoksa sevdiğim insanımı......