Seni Anlatmak Şiiri - Vedat Koparan

ağır karabasan yoklukla
bir bayram daha geldi
seni anlatmak seni içimin sızısı
kanayan mavi çılgın vurgun sevgi seli
çık yaşamımdan dedikçe
girersin daha çok içeri
her girişin çıkışından beter
vurursun yürek kapımı
kırar dökersin gün aydınlıklarımı
kederdir eş olur yalnızlıklarıma
yaralayan söz düşer sol yanıma
geçmez zor zaman
kırıklar kaç boğum
yüzer düşler ummanda
uzanır uzaklara
bir sende hep bir sen ağlar
silinmez anılar
kırılır dal düşer yaprak
mevsimidir koca çınar kalır çıplak
böyle olur her bitişler feryadı figan
gözlerde nem
içerde sensiz sessiz bir nehir akar
gecenin kör karanlığında
kalırım bir başıma
şafaklar beni alır savrulur
vurulurum yaşamın çıkmaz sokaklarında

duygu pınarları taşıp dolmuş
insan bir pula muhtaç olmuş
gün gelmiş sırtından vurulmuş

hançer yarası dil yarası yürek sızısı
geceler gebe sevdası vurgun yaralı
ben bir kuş başı belalı kırık kanadı
bir yol arar kör karanlıktan çıkmalı

buruk bir hüzündür geceden güne erende
gitme kal desem de gidilen kör saatlerde
gün yüzünde uyanır gidişin kalır bende

Vedat Koparan 19.01.2005