Seni Anlatıyorum Şiiri - Fatma Çelik

Ansızın yine kafamda beliriyorsun
Seni anlatmalıyım
Vagonlardan atlayan tren raylarına
Uzanmış dağa, akan suya
Kurda kuşa
Fısıltısını yitirmiş kanyonlara..
Ben seni anlattıkça
Yolunu bulacaklar hepsi
Ben seni anlatıyorum
Onlar yolunu buldukça
Ben kayboluyorum
Seni kendime anlatıyorum
Barikat tanımıyorum
Bataklıklarım okyanuslara açılıyor
Kusurlarım senle örtülüyor
Seni kendime anlattıkça
Farkına variyorum
Elimde olanda olmayanda sen
Zamansız gelişini anlatamıyorum
Her anım
Seni betimlemere sığdırmakla dolup taşıyor
Her gecem
Seni kelimelerle sarmalayıp
uyutmaya koyuluyor
Kuş tüyünden yastıklarım
Pamuktan döşeklerim de kayıp
Yüregim ise her an
Kabuk bağlayan, sargı bezlerine gebe
Sana yer açmaya çabalıyorum
Yaralıyorum, yaranamıyorum
İçimde seni gizleyemiyorum
Hücrelerimde
Ateşin hiyeraşisine takmış
Üç beş zerduşa
Seni anlatmaya kalkıştığım an
Biri güneşe ateş ediyor
Biri kurşuna kafa atıyor
Diğeri sözüm ona
seni çözümlemeye kalkışıyor
Belkide şimdi göz göze gelsek seninle
Sana seni anlatamıyorum.