Yolcu hasta, han yağmalanmış. Dost, sılada…
Eser de bir rüzgâr, her dem seni anlatır.
Yok, olur her geçen gün ömrüm biraz daha.
Ne varsa bildiğim, her dem seni anlatır.
Bağrı yanık bülbül gibi güle ağlayan,
Aşkı varlığa; varlığı Sevdaya bağlayan,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
