Seni anlatamam Şiiri - Mahmut Karahan

Yorgunum sana hayat
Seni.. anlatamam
Ne de yakalaya bilirim artık

Öylesine sıradan
Yalan insan
İpek böceği dostluklar
Sıcakta ölüp makaraya sarılırlar

İpekleri ip
Kozaları tabut gibi taşır karıncalar
Türkü yakarlar gerilen canlara
El emeği tezğahlar giyotin
Beş parmak gezer dağlarında
El de ip oynar
Baba mesleği göznuru, altın bir bilezik
İnce ince salınır,suya böcek
Parmaklar dudakta hasret
Yanık bir geçmiş dilde sözlenir
Ergene çayı mercimek kokar
Ölüme aç kalır insanlık
Afrikaya çoktan.. tok dünya
İnsanlık oturmuş tabağıyla sofraya
Bir deri, bir kemik çocuklar
Yalancı emziklerde ölürler
Mezar taşları insanlık
İnsanlığı yok dünyanın