Seni Anlatamadım Şiiri - Necdet Durmaz

onca uğraştım da, seni anlatmak için
adı ben olan hüzünleri kesip dalından
incitmeden seyrettiğim gül gibi
sessizliğime yasladım.
ve hatta geceler ve günler boyunca
ölüp-ölüp dirildim de
seni anlatamadım…

“hâlbuki ben, bensiz divane!
seni anlatmak için,
açmış göğsünün kafesini
ayaz gecelere inat, koşuyordum
uçları olmayan bir boşlukta
emzirmek için umutlarımı
kırık dökük ezgilerden topluyordum
dağları tutarak tepelerinden
sensizliği dövüyordum havanda…”

şimdi:
ellerimde bir marifet mi?
/yaratılmış
en usta nakkaşlar düşer usuma
/da, nice ağrı-lar sığar; avucuma…

susarım…

bildiğim bilinmezime,
ve kendime,
ve yokluğunu anlatamam…
- sensizliğime -