Seni Anlatabilsem Seni

Seni anlatabilsem seni,
Karanlık kuyulara, kırık aynalara.
Seni anlatabilsem seni,
Yasaklı cümlelere, susturulmuş dillere,
Bir çocuğun gözüne düşmüş yaşa.

Ardına kaç bahar gömdü bu toprak,
Turnalar susuyor, gece susuyor,
Ben susamıyorum,
Kaç zindanı, kaç zinciri kemirdim.
Hasretin, bileğimde paslı kelepçe,
Gözlerim, gözlerine tutuklu kaldı.

Seni haykırabilsem seni,
Göğe asılmış yıldızlara,
Gurbetin çürümüş yollarına,
Bir cigara dumanına gizlenmiş hayale.
Seni haykırabilsem seni…

Çaldılar gülüşlerimi,
İlk sevinçlerimi,
Bana kalan hep yarım, hep suskun bahar.
Yokluğun, cehennemin öteki adıdır,
Üşüyorum…
Sarıl bana, kapatma gözlerini.

Alperen Can KOÇ