Seni Anlatabilmek

Arayana seni bulmak,
ne de kolaydır izlerinde.
Ama,
ne zordur,
anlatabilmek seni,
zamanın gölgesine mahkum,
karanlık tünellerde,
dolaşırken,
Duyurabilmek hele sesini,
seni duymayan,
hasta gönüllere...

Anlat diyorlar bana,
Haydi anlat diyorlar.
Benim gibi bir zavallıya,
Hem de seni soruyorlar.

Ahh...Anlatabilmek,
Mümkün olur mu?
Karanlıklardaki aydınlığı,
görmeyen gözlere,
Seni anlatabilmek.
Nasıl anlatılır renkler,
Hangi kelimeler kifayet eder,
bir bilebilsem?
Ve seni,
bir anlatabilsem.

Güneşi sağ elime,
Ay'ı sol elime koysalar,
dönmem diyordun,
Hakk'ın sözünden.
Yine de anlamadılar seni,
Anlamakta zorlananlar.
Sen anlattın kendini,
Ey Rasul.
Bütün zamanlarda,
sana inananlara.

Anlat diyorlar bana,
Haydi anlat diyorlar.
Sana inananlar,
Kalplerine yansıyan,
aynalarda daima,
Seni görmek istiyorlar.

Anlat diyorlar bana,
Haydi anlat diyorlar.
Benim gibi bir zavallıya,
Hem de seni soruyorlar.
Nasıl öğrettiğini,
bütün zamanlara,
insan sevgisiyle dolu,
O güzel hikmetini,
Nasıl anlatabilirim?
Bedir'de esir düşmedim ki ben.
Sadece duyduklarımda saklı,
bütün gördüklerim.

Başını okşadığın yetimler,
Gül kokan ellerine hasret.
Şefkatinin tülden perdesinde,
uyumadılar geceler boyu,
görmek için nur yüzünü,
sabahladılar.
Baba kucagğındaki ılık sevginde,
muhabbetinle uyandılar.

Anlat diyorlar bana,
Haydi anlat diyorlar.
Nasıl bir baba olduğunu,
şefkatine hasret,
benim gibi bir zavallıya,
hem de seni s oruyorlar.

Seni örnek almak,
Senin gibi örnek olabilmek.
Ahh...mümkün olsaydı?
Senin kutsal saydığın mekanlarda,
Kutsal saydığın tüm zamanlarda,
seni görebilmek,
dokunabilmek sana,
konuşabilmek seninle,
duyduğum da sen,
gördüğüm de sen,
Kokladığım gülde diken,
olsaydı da kalbim,
duyabilseydin atarken.
Can bahçemdeki akşamlara,
çöken yanlızlığımda,
dolunay misali doğsaydın,
yorgun gözlerimde,
Ahh.. ne olurdu,
Gördüğüm sen olsaydın?