Aklımda fikrimde yoktun,
Aklımı başımdan aldın
Sonra
Ağlama nöbetlerim başladı.
Zavallılık kirletti usumu,
Çaresizlik kırdı
Kanadımı, kolumu;
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Yargıç değilim,
Suçlu da…
Sen de kendini yargıç sanma,
Suçlu sayma!
Öyleyse
Bu hayatı
Sen kendince yaşa!
Bırak ben de
Yaşayayım gönlümce!
Bu final hep istek ve temennide kalıyor. Keşke her şey bu kadar basit olsa. Yürek sevince herkes ayrı hayata dönemiyor, dönülemiyor. Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta