Dört mevsim gibisin.
Dünün-bugünün,
Bugünün-yarının olmuyor.
Bazen ilkbahar gibi oluyorsun.
Çiçeklerin açıldığı gibi,
Sende gözümde açılıyorsun.
Bazen de sonbahar gibisin.
Hüzünlü, neşesiz, solmuş yapraklar gibisin gözümde.
Papatya emsali gibisin.
Bazen seviyorsun.
Bazen de sevmiyorsun.
Seni anlamak dört mevsimi yaşamaktır.
Seni anlamak papatya falı oynamaktır.
Seni anlamasam da,
Seni hep gözümde,
İlkbahar gibi,
Seven papatya emsali gibi görmek istiyorum…
Kayıt Tarihi : 1.10.2013 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!