Seni Anıyorum Şiiri - Duygu Kerimoğlu

Seni düşünüyorum gecenin soluğunda

Denizden gelen isyanın

Taşlara çarpması gibi

Çınlıyor Kulaklarımda sesin

Seni söylüyorum kayan umuda

Gökten gelen yaşa

içimdeki özleme

Ve bir avuç hatıraya

Seni görüyorum uykumun en masum yerinde

Takılmış vicdanına kelepçeler

Bakma bakma! !

Diyor yanağımdan süzülen umutlarıma

Seni okuyorum meçhuliyetlerle

ufacık bie elken sonsuz bir güneş

Parlaklığı meçhuliyet umudu nefes gibi

Yansıması varoluş ve yokoluşun

Seni Uğurluyorum kimsesizler köyüne

Vicdanın olmadığı

Ellerimizin var etmediği uzaklara

Ve tek bir söz kalıyor

Suyun temizlediklerinden sonra

Sessiz Sözlerle

Sonsuzluğa E_l_V_e_D_a