Hayatımın hazan mevsimi
Dökülüyor bir-bir yapraklar,
Yokluyorum sık-sık nefsimi,
Çağırıyor sinesine topraklar.
Duymuyor artık hiç kimse sesimi,
Rahat alıp veremiyorum nefesimi.
Hiç yoktan kırıp parçaladı zalimin biri,
Gönül kuşumun bulunduğu kafesimi
Açmıyor artık rengarenk güller,
Dertli-dertli ötmüyor bülbüller,
Özleminle dolup taştiğim zaman
Seni anımsatıyor gordüğüm güzeller.
Hatırladıkça hayalini başım zonklar,
Saplanıyor ha bire atılan oklar.
Sinemi hedef tahtası yapmış o yar,
Bu sevdadan ancak ölüm beni paklar.
Seyrederse o yar benimle dolunayı,
Görmezden gelirim her türlü cefayı.
Celallendiğinde çatar o yar kaşlarını,
Çeker kınından sedef işlemeli kamayı.
09/05/2006
Kayıt Tarihi : 9.5.2006 15:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)