Seni Andım Şiiri - Mehmet Baki Öztokmak

O gece yürürken yolda,
Havada yıldız harmanı,
Ben adımlarımı saydım,
Ufak ufak mırıldandım
O gece hep seni andım.

Hava soğuktu eksi beş,
Buz tutmuştu ıssız yollar.
Doladım atkımı boynuma,
Ve yürüdüm koşar adım.
O gece hep seni andım

Bir an korktum varlığından,
Çokça ağlayasım geldi,
Unutmak istedim sonra.
Çerezciden çerez aldım,
Ve eski günlere daldım
O gece hep seni andım

Tuzu dudağımı yaktı
Yediğim çekirdeklerin.
Pek de güzel tadı varmış.
Bitirdim sonuna geldim
Tıpkı senin adın gibi
Acı çıktı son yediğim.
Tükürüğümü yere çaldım,
O gece hep seni andım

Sonra dönüp eve vardım,
Büründüm yatağa uzandım.
Uyumak istedim; fakat
Aklımdan bir türlü çıkmadın
Burma saç, kepçe kulaklım
Ben seni anıyom; ama
Haber yok hiç senden yana,
Hem varsın, hem uzaktasın…
Ve döndüm uykuya daldım.
O gece hep seni andım