Seni Anarken Şiiri - Seher Ercan

Eskiyor zaman
Eskiyor tüm anılar
Ve her yağmurda biraz daha toprak kokuyor zaman.

Yakalamak istedikçe o günleri
Siyah beyaz film olup gelip geçiyor yaşanmışlıklar
Uçuşan kuşlar misali yıllar yakalanmıyor
Ve mesafelerce uzaklaşan insanlar arasından
Özlemini savuruyor rüzgar buram buram
Buruk bir sızı dolaşıyor içimde
Seni düşündüğüm zaman.

Eskiyor zaman
Eskiyor içimdeki güzel olan duygular
Kimsenin bir şeyi olamıyor insan
Ne zaman seni ansam
Çayır çimen kokusuna karışıyor nergisler
Boyun büküp selam verirken geçenlere
Kapındaki hanımeller
Kokunu unutturamadılar ama
Şimdi yerinde yeller esiyor.

Çıkıp gelebilsen keşke diyorum
Tanıdık bir sokak arasından
Ya da başında hasır şapkanla
Seslensen evin altından
Dalları bahçenden sokağa uzanan
Dertlere deva karadutları topluyor olsan
Terlemiş yorgun bedeninle dinlenirken sen
Bir kase soğuk su verip seni ferahlatsam.

Anlatsan uzun uzun hikayelerini
dertlerini, sevinçlerini
Zemheri ayazında nasıl dünya'ya getirmiştin beni
Nasıl büyütmüştün içimdeki sevgini
Başka sevgilere karışıp dolaşmadan ibrişim gibi
Dokunsa ellerin saçlarıma yine
Yalnızlığın soğuğunda üşüyen ellerimi
Avuçlarına alıp ısıtsan yeniden
Bense kokunu uzun uzun çekerken içime
Sevdiğin şarkıları mırıldansam dizlerinde.

/- Rahat uyu anneciğim gittiğin yerde.../-