Seni Allah İçin Sevdim Şiiri - İbrahim Y ...

Beni yaratıp gözeteni bilen
Kalbimin derinliklerinde huzur vardır
Kalbimde eğrilik olmadığına
Yemin eden ruhum sana armağandır
Ateşin yakıtı olmamak için
Şeytanı her gün kalbinden kovanlar
Salma atlar gibi davranmayıp
Aklını kalbinin mührüne basanlar
İlim öğretisi gerçeğini
Buyruk kabul eden insanlar kurtuluş'tadır.

Kendini onun varlığına teslim edenler
Gerçeğin aşkıyla mutludurlar
Sayılı günlerin gölgelerinde
Ömrünü tüketenlerin durumları ne olacaktır
Ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkaran
O gücün sahibine sığınanlar bahtiyardır,
Kalabalıkların ortasında
Kendisini Meryem gibi hissedenler
Tertemiz yüzlerindeki mahcubiyetleri ardır.

Eğer, ocak zemherisinde ruhunu ateş basıyorsa
Bil ki kalbinde depreşen aşkın mağmasının depremi vardır
Bir nehrin akışında en güzel hediye Asiye'ye armağandır
Kuşkusuz ona olan aşkını zindanda Yusuf sunmasaydı
Onunda çaresiz üryan bir ademden farkı kalmazdı
Şüphesiz o gün bahtiyar olanlar kim dersen
Nurdan ışıkla yüzleri ağıranlardı.

Aldanma ey! deli gönlüm,
Dünya nimetlerinin sonsuz sandığın ganimetlerine
Bir gün çok üzülürsün
Işıkları sönmez sandığın köşkünün kapanan perdelerine,
Nefis bitmek bilmeyen ihtirasıyla
Dünyayı isterken, ruhun bir yolcuydu ebediyete
Ama bunu ne sen fark ettin ne de ben
Uykuya dalmış bir andı kalp düşünce zillete.

Derin bir Nehire düşmüş yaralı bir yavru gibi
Çırpınırken ruhun, hiç kimse duymaz seni
Yalnız kızıl denizde Musayı duyan sesin sahibi
Ruhunun ve kalbinin mutlak hakimi olarak
Duyuverir senin en çaresiz anında sesini.

Vermekte cimrilik ettiğimiz varsıllarımızın
O gün bize hiç bir faydası olmayacak,
Mazlumu inleten;
Karun gibi
Doların sahibi gibi
Zalimlerin mahcubiyetten yüzleri kararacak.

O gün aşkı baş tacı yapıp
Kalbi Nil gibi olanlar
Ona inanan ve güvenenler
sevdalarının bereketini görecektir,
Ben ise, aşka giden meşakkatli yolda
Seni refikam bildim
Ve seni Allah için sevdim
Fakat bunu, ondan
Ve senden başka hiç kimse bilsin istemedim.

Ocak - 2020