Seni Aldatıyorum Kadın Şiiri - Doğukan İçil

Geceye teslim ol,
Gün yok!
Doğamamak gibidir gidişin,
Korkular yaratır,
Kozalanır gömlek cebinde,
Şehirler arası elvedalar yazarsın,
İstasyonlarla geçirirsin geceyi,
Sonra gebe kalırsın
Islanmış ve tuz kokan mendillere,
Gözbebeklerinde filizlenir öfke nöbetleri,
Gözlerin topraktır senin,
Rengin katran karası.
Korkular vardır düşünde,
Ya da ortasında bir şehrin,
Yakalar arası.

Seni aldatıyorum kadın,
Gece benim fahişem bugün!
Yapış yapış bir otel odası cennetimiz.
Ama benim korkularım var kadın.
Mesela; adın!

Uzandın gözlerime anadan üryan,
Ben, bedenimi giydim üzerime,
Sol omzumu ağrıtan yüzün
Ve farketmeden sol yanıma sıkıştırdığın aşk
Kayıp ve bir miktar hükümsüz gidişinle,
Ki gidişindi delen sol yanımı,
Seni ağlatıyorum kadın!
Ama benim keyiflerim var
Mesela;
Palazlanmış bir güvercin koynunda gün batımı.

Şehri ikiye böldü gidişin,
Savaşım, korkumla,
Galibiyetim, ellerime geri bırakacak kokusunu, imbatın

(...)

Kadın!
Seni anlatıyorum bu gece,
Bu şiir senin celladın!

(...)

Not:

Yazılmıştır son şiir
Çökmüştür gece
Çünkü bitmiştir kelam
Adam gitmiştir.