Susmaktı, düşünmekti seni aklıma getiren.
Bazen gözlerimin uzaklara dalmasıydı.
Bazense anıları üstüste koyup, hayal etmekti gelmeni.
Mevsimler hep hazana çalıyordu içimde, sen yoktun.
Uzaktaydın, bilemezdin üşüdüğümü düştüğüm sensizlikte.
Oysa durmak bilmez özlemin farklı hüzünler giydiriyordu bedenime.
Beklemenin bile buruk bir tadı vardı ardından gelecek sen isen.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta