Seni, gözlerimin nuru gibi bildim.
Seni, kalbimin sahibi diye sevdim.
Seni, aşk şarabından, yudum yudum içtim.
Seni, kalbimin sahibi diye sevdim.
Seni, ellerimdeki gonca güllere benzettim.
Seni, dilimdeki şarkılar gibi ezberlerdim.
Seni, kulağımda ki hoş melodiler gibi bilirdim.
Seni, kalbimin sahibi diye sevdim.
Sen, mendilimde ki göz yaşı ve hicran değilsin.
Sen, ufuklardan doğan bir güneşsin.
Sen, kalbimin tek ama tek sahibisin,
Al senin olsun, kalbim, sevgim ve her şeyim...
Çünkü, Seni, kalbimin sahibi diye sevdim.
Kars
Cahit PehlivanKayıt Tarihi : 3.1.2006 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni, kalbimin sahibi diye sevdim.
Seni, aşk şarabından, yudum yudum içtim.
Seni, kalbimin sahibi diye sevdim.
Bizlere ait zaten birşey yokki şu dünyada yaşıyorsak eğer bizler bugun...Sevgilin bir gülüşü sımcıcak bakışı hatta yanımızda aldığını bir nefes için varız...
Öyle değilmi....Bu kalp zaten bizim hiç olmadı ki...Seviyorum dediğin ilk andan itibaren o kalp zaten bizim değildir...yeterki insan sevmesini bilsin o zaman zaten karşıdakinin kalbide senindir...onunlada zamanla yaşamasını öğreniyor insan...
TÜM YORUMLAR (1)