Derdin Açsan Bir Arif-i Kâmile

1-
Derdin açsan bir arif-i kâmile
O gönül nuruyla hem sarar seni
Engin vahalarda kaybolsan bile
Yola düşer her yerde arar seni.

Nefis; hep kursa da imâna hile
Sen yürü aydınlık sonsuz menzile!
Selam durur en ulvi dağlar bile
Vuslata götürür bu karar seni.

İşte âlem, bir imtihan önünde
İhlas ile yürü, kıble yönünde
Hakkın huzurunda mahşer gününde
Sokmasın ziyana bir zarar seni.

2-
Sırrını ifşa eder, puşt dediğin
Asla kibirlenmez, hem üst dediğin
Candan özge arif, bir dost dediğin
Zor gününde koşar, hep sorar seni.

Gösterme kimseye saklıysa yara
Gözyaşını serpiver ak bulutlara
Kör cahille yapma hiç münazara
Olur olmaz yerde hep yorar seni...

Ellerini aç, o sonsuz rahmete
Bir bak, kalbinde ki saklı niyete
Gönül verme ağyar bir muhannete
İncitir, can evinden kırar seni...