Ey Gönül!
Eğer ki görürsen sûret-i peri,
Bil Aşk bâdesine çağırır seni;
Elest'ten gelerek gidersin geri,
Hiç unutma diye yoğurur seni..
Çiğliğine ataş çektiğin çile,
İçte olan neyse akseder dile,
İmtihânın varsan farkına bile,
Nice dertten derde değirir seni..
İnsan nefsi hamdır olması gerek,
Bir yitiği vardır bulması gerek,
Kendinden kendini bilmesi gerek,
Benliğinden tekrar doğurur seni..
Vakti seherlerde esen yellerde,
Gözden akıtılan onca sellerde,
Tarsusi, mecâzi yârin ellerde,
İplik olman için eğirir seni...
Kayıt Tarihi : 9.7.2017 08:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!