yalnızlığın en zengini1957
çıkmaz bir sokakta sevdim
sokak hep sana çıksın diye
arkamdaki güneş batsa bile
ben hep senin için oradaydım
sevda da hayat gibi olmalı
vazgeçip dönmemek gibi deli
önünden geçip gitmek varken
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta