Seni, seni derdi gönlüm gözüm. Ben seni
arar iken annem geldi tuttu elimden. Baktı
Bilemedi kalbimdeki seni. Seni, seni ağlardım
Deşduman tepemde, ellerimi koyardım kayaya
Soğuktu senin ellerin gibi. Akşam olmak bilmezdi,
Sen akşamı içimde gülüm serdin. Seni, seni sevmekten
geç ağladı hasret. Seni karda açan çiçekle sevebilmek
seni Seni seninle öldürmekmiş tüm nefretleri. Seni derdime
dert etmek olmuş. Seninle nefretleri bitirmekmiş seni. Seni
Yaşamak dünü öldürmekmiş sevgili seni, seni sevgili..
Kayıt Tarihi : 9.2.2014 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tayyibe Menengeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/09/seni-291.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!