sevmiştim seni
uğruna ölecek kadar
bil medin kiymetimi
sezsizce terk ettin beni
sensizliğine kahr oldum
hep aradım seni
şehir şehir
sokak sokak
sefil oldum
garip oldum
duvar diplerinden sabahladım
aç ve susuz
dağ taş dolandım
belki izini bulurum diye
gecelerin karanlık kuytularından
düşe kalka
yıldızlardan resmini arayarak
doruklardan haykırarak
çaresizdim sesim bana yankılanırken
yokluğun yüreğime iniyordu
bir ok gibi
tükendim bittim ben
seni anarken
sen hainmişsin
değmezmiş seni sevmek
vefasızmışsın vede zalim
seni seni sevdalara gömdüm
bir daha doğmayasın diye
Kayıt Tarihi : 15.4.2011 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiiri azbuz huerenler sitemde daha önceleri yayınlanmıştı
TÜM YORUMLAR (1)