Seni! Şiiri - İzzettin Dönmez

Cahil ile dost olursan bir zaman,
Hayat ağlarına taktırır seni!
Şaşırır feleğin bozar düzenin,
Mart danası gibi baktırır seni!

İşler geçer cahilliği özüne,
Yapam derken bozar,sıvar yüzüne,
İtibar edilmez daha sözüne,
Yaşam sınıfında çaktırır seni!

Bir müddet gezersin sarhoş serseri,
Kendin tanımazsın o günden beri,
Geçtir artık bulamazsın rehberi,
Cehennem narından yaktırır seni!

Bir türkü dolarsın şaşkın diline,
Muhtaç ta olursun komşu külüne,
Ölümü istersin geçmez eline,
Deprem olmuş gibi çöktürür seni!

İzzettin korkuyor fazla gülmekten,
Hakkın hikmetine karşı gelmekten,
Israr eder ise cahil kalmaktan,
Devirir kökünden söktürür seni!