Şengal Şiiri - Ekrem Tonğ

bir göç sevdasi değildir gidişimiz
ah şengal'im, sürgünümüzdür senden ayrılışımız
bir gurbet sevdasımı sardı sanırsın
bir gidiştir ki, gözler arkada
gönüller arkada
yıkılan ocaklar
ne olduğunu bile bilmediğim sevdiklerim arkada
acıyı sineye çekmeli şengal'im
kalmayacak elbet zalime tenin
ahd olsun, biz sana yine döneriz
yine beraber güleriz
ama dem ağlama demi
ne ateşler yakar içleri birbilsen
cehenneme an geldi belledik.
ve başı az ötesinde kardeşimin yıkılmış bedeni
açlıkla imtihana tabi bebeler
bir damla suyunu haram ettiler şengal'im
ne azap
ne ölçüsüz bir zülum yarabbim
mahşerin misali baba evladından geçer
yaşlar kan
topraklar kan
edebin adını bitirdi zebaniler
ya rabbim sen yak onları
sen savaş onlarla en şidetli azabınla...