Yaşamak..
Sis aralanmaya başladı
Anlaşıldı, giderken
Kendi türkümüzü söyleyeceğiz
Birer birer
Mevsimi geldiğinde açan sessiz sakin ak laleler gibi..
Anadolu da bir tepe yamacında
Dalgınca rüzgarı dinlerken
Ne kalacak sanki derin yalnızlığımızdan başka
Alıp götürebileceğimiz
Kimbilir,
Belki yağmurları götürürüz giderken..
Şüphesiz aşklar gibi mağrur..
Deniz fenerleri kadar yalnız
vahşice aldanmak arada bir
arada bir dalgalarla kucaklaşmak
insan yanlarımızdan
dokunmak..
gerçekten..
yaşamak.
11 şubat 2009
İsa SarıKayıt Tarihi : 11.2.2009 03:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/senfonica-turkuler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!