Senfonica -Tango - Şiiri - İsa Sarı

SENFONİCA 7
Tango

ruhumun son tango sunda
sen i bulan ben i yitiren
bir beyaz lale serencamında
gölgeler de mahzun
uyuklayan kayıkların mırıltılarında uzayıp giden zaman
boğaziçi yalılarının pancurlarında pembeler, açıkyeşiller,
son rüzgarlar ın yorgun tıkırtıları
anladım;
bir ilk var mış
bir de son
aşk başka bir bahar mış
çürüyen akşamüstlerinde
hırçın..
aşk; akşam ateşlerinde bir mavi çığlık gibi
ateş böceklerinden ışıldayan
geceye düştüğünde yıldızlar ın gölge si
en büyük rüyamız...
San a uyanmak..
Mislerle bir soluk uykuyla..
Sen in gölge nin
Rahman lığıyla.
Bizleri affet..

Bir nefes gibi..
Saf ve masum
sana uyanalım..
Bir beyaz lale serencamında
saf ve asil bir tebessümle..
Bizlere Rahmet et..
Bizler i esirge..
Sen Esirgeyen,Bağışlayan sın..
Azap çukurlarında koyma bizi
Senin Azabından
Senin Rahmet ine sığınırız.
Bizleri bağışla..
Su ferahlığında
masum gölgelerimiz
ayakkabı tıkırtılarında
bir flemenko dansı
asil ve yalnız
Utanmaksız..

15 Eylül 2008