Doğruyla yanlışın
evrensel senfonisiydi
özlemlerle sönmeyen
aşkın köz acısı.
nalsız sürdük atları
tutku dağlarına
bir dağ yoncasından bekledik
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum