Senfoni Şiiri - Ayşenur Takak

Bu günlerde gülüşünü hatırlıyorum
Sesin geliyor aklıma
Seninle olan günler canlanıyor gözümün önünde
Pazar günleri..
Pek bir dolaşırdık deniz kenarlarında
Bisikletle gezmeler,
Işıklı kaldırımlarda yürümeler..
Seninle buluştuktan sonra bile,
Sen vardın yolumun üstünde
Hani birde birlikte zaman geçirdikten sonra
Akşam olsada hiç ayrılmak istemezdik
Zaman bir kaç saat geriye aksın
Yaptığımız bütün şeyleri yeniden yapalım isterdik
Hiç sıkılmazdık saatler boyu eğlenmekten,
Birlikte zaman geçirmekten
Şimdi ise,
Esen rüzgar kim bilir kime götürüyor kokunu
Her an sen diye bağırırken ben,
O güzel kokunu kim bilir kim çekiyor içine..
Aynı şehirde yaşadığın insanlar çok fazla şanslı
Boşlukta seni aramak pek bir zor
İçime gömdüğüm umudu yaşamak anlamsız
Gözlerindeki ışıktan yoksun olduğum her an
Dünyam kapkara..
Güneş doğmuyor buralara
Eğer yokluğun varsa ben gelirim her akla.