Senfoni Şiiri - Durmuş Ali Tınkır

Bir baharın güneşi,toprağın suya özlemi
Verilen insanlık dersleri ve hayat denklemi
Bitmeyen çilelerin sonsuz senfonisi
Zehir olan yaşamın akıl almaz bestesi
Çalıyor kulaklarımda,kulaklarında
Durdurmuşuz zamanı iki yanımızda ellerimiz
Hep çıkışı olmayan yola varıyor düşüncelerimiz
Gözler bakışlar doğru,hisler temiz
Ama bugün burnumda tütüyor özlemin
Kıyasa ne hacet yok hiçbir yerde dengin
Beni mutlu edecek sensin,ölüm seninle gelsin
Ve bilsin sana canımı vereceğimi
Deli densin,cahil densin
Ama sen gitme,bırakma beni
Kaybedemem gözlerini...