Senfoni Şiiri - Akif Kılıç

Güneş yeni bir güne merhaba derken
Benim için hüzünlerin başlangıcı olur.
Işıklar dans ederken ağaç yapraklarıyla,
Ben dertlerin keşmekeşliğinde, pençesinde.
Karanlıklar ışığın hasretindeyken,
Ben aydınlığın zincirlerinde.
Ağaçlar, çiçekler, bir boy atacaklar bugün.
Ben 'boyun devrilesi' bedduasının etkisinde.
Her canlı bulduğu yolluğun sevinciyle yuva yolunda.
Ben yolsuzluğun kimbilir kaçıncı kilometresinde.
Güneş yükselirken umutların üstünde,
Ben ümitsizliğin ikindisinde.
Birazdan batacak güneş onun hazırlığında.
Ben batmış güneşin kızıllığında, doğacak güneşin seherinde.
Ve o an gelmiş bulutların ötesinde bir veda
Bende kavuşmanın sevincinde bir feryat bir nida.
Her gün tekrarlanır bu senfoni,
Ben bu senfonide dalgaların aşındırdığı bir kıyı gibi.