Kodesi boyluyor yaşamın
Alkollü belirsizlik yaşamaları.
Allak bullak yaşantı kalıplaşmışlıkları…
Bir segah taksimi gibi uzuyor
İçimin anlamsızlık üzerinde yaptığı
Kan terli arkeolojik çalışmaları…
Denizlerin aforozu balıklar bile
Takılmıyor yoksul oltaların solucanına.
İlk çağ gibi utanmasız yaşamak varken
Neden biz hâlâ parazit hayatların
Yalınkat düetindeyiz?
Biraz fazla katılmış geceye siyah
Silahları çapraz asılmış sırtlarına tarantulaların
Soyuluyor kabuğundan ipek böceklerinin bitimsizliği.
Ben kaçmak istiyorum uzaklara
Lakin eğliyor beni şehirdeki senfoni…
Kayıt Tarihi : 9.11.2006 11:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ss
![İbrahim Ünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/09/senfoni-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!