Senet Şiiri - Hüseyin Muşmal

SENET

En zayıf anını kollar dostların
Ummadığın anda silleyi yersin
Yerin hiçe sayılır silinir hatrın
Böylesini hiç ummazdım dersin

Düşersin kalırsın tutanın olmaz
Başına geleni hiç aklin almaz
Allahtan başkasına minnetin kalmaz
En yakınlarına bile küsersin

Para pul şan şöhret bırakır gider
Elinde avucunda bir sürü keder
Sen düşünce seni herkes terk eder
Her dostu gönlünden bir bir düşersin

Hayat bu böyledir hep böyle olmuş
Miadı dolunca her çiçek solmuş
Nanköre çareyi kim sorup bulmuş
Hep kendi göbeğini kendin kesersin

Esrefoğlu söylendin kendi kendine
Hiç uyan oldu mu hiç senedine
Tek derman yaradan senin derdine
Kes artık rüzgârını boşa esersin