I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
1973 yazı, Temmuz ayında, Konya'nın Karapınar ilçesinde, kerpiç bir evde, sabah namazı vakti girerken, ay dönerken semaya yüzünü, güneşle beraber açmışım gündüze gözümü.
Hırçın ve kararlı bir bebeklik çağı. Sonu gelmeyen ihtiyaçlar, ardı arkası kesilmeyen ağlamalar ve babamın yeter artık, bu çocuğu dağlara atacağım isyanı.(Öyle olmuyor tabi)
Ardından çocukluk ve yaramazlık dönemi başlar, etraftakiler zekamın farkına varırlar. Daha 5 yaşımı bile doldurmadan kayıtsız başlanan ilkokuld ...
