Kaleme sarıldık köhneleşmiş, barbar iktidarların gölgesinde
Fukaralığın açlıkla boğuşan tarihini yazarak
Meydan okuduk
Emperyalizmin uşaklarına….
Zaman oldu mahpuslarda sabahladık
Anaların feryadını duymuyordu, sorumsuzluk
Babaların kucağında gözleri kapanıyordu çocukların
Bir çukur daha dolduruluyordu küçücük bir canla
Alt yazılarda öğreniyorduk adını DİLARA' nın...
Beş yaşındaydı küçük DİLARA
düştüm anne kalktım anne
yola çıktım tuzaklara kapıldım
yoruldum
yüreksiz gazete baskılarına karışmaktan
kırıldım anne
sevgilinin gittiği akşam...
yoksulluğu damarlarımıza işlemiş toprağın
sonbaharı haziranda karşılamış yaprağın
biz yaşadık sadece gözüyaşlı sevdaları
dorukların bembeyaz güneşinin altında....
________________________________________
kartal kanatlarında büyüdük cocuk
ne zaman bir türkünün ezgisinde ağlasam
bil ki seni düşlüyorum
yaşamın altüst olduğu bir anda
adını umut koyup sevgilinin
yeniden hayata dönüyorum
_______________________________________
Suskun bir gecenin zifiri korkusudur yaşamak;
Bir gülüşte bin hüzün taşır beden.
Gölgesinden korkuyor insan,
İnsan ki ne gaddardır oysa ki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!