Seneler Sonra Seninle... Şiiri - Bahri K ...

Kim bilirdi ki
Senelerce sonra seninle o şehirde karşılaşacağız
Küllenen eski duygular
Yeniden canlanacak.
İnanmak çok zor, hem de çok
Bir an yıllar öncesine
Taa lise yıllarıma gittim
Bir-iki göz yaşı eşlik etti bana...
O tertemiz duygular
Canlandı tüm benliğimde.
Geceleri uykusuzluğum geldi aklıma
Sahil boyu yürürken saydığım
Kaldırım taşlarını anımsadım
Daha dün gibi...
Seninle doğardı tüm günlerin güneşi her sabah,
Seninle ağlardı gökyüzü,
Seninle coşardı Karadeniz'in o hırçın dalgaları.
Geri getirmek mümkün olsa
Neler vermezdim ki o günlere.
Her sabah büyük bir öznele iki yana örülen
Tel tel saçlarını hatırladım.
Siyah önlüğünün üstüne doğru
Bir sarmaşık gibi aktığı
Ucuna da sıkıca bağlanmış bir küçük lastik bağ
Kolalı beyaz yakanın üzerindeki
Küçücük kırmızı kuru kalem lekesini
Bile hatırladığım o uzun yıllar...
Biliyorum çok şeyler aldı götürdü
Benden de senden de.
Saçlarım tel tel beyazladı
Her beyaz saç telindeki
Yılların özlemini sakladım.
Bakışlarım derinleştikce o yıllara doğru
Ümitsizlikler,kahroluşluklar
En temiz,en güzel sevgilerle
Ağlamaklı gecelerim gelir aklıma.
Çok şeyler değişti biliyorum.
Ama bir tek şey değişmedi inan
İşte o yıllarca üzeri küllenmiş bitmeyen sevgi.
O hala canlı,görkemli
Uzay boşluğu gibi
Hep eski tazeliğinde...
Birden aklıma geldi gülerken
İnci tanesi gibi dişlerin
Yanaklarındaki gamzeler
Ve '-Hıh...'Derken gülüşlerin.
Neler anlatıyordu ki bana bir bilsen
Hep bir yerlerden gelecek sandım yıllarca seni.
Bir buğday başağının tanelerinde,
Bir yağmur damlasında,
Bir gök kuşağının renklerinde,
Beyaz bir martı kanadında aradım durdum seni.
Bir yaz yağmuru ile tomurcuklanan
Gonca bir gülde aradım..
Ferhat'ın Şirin'e olan hasreti gibi dağdan dağa.
Belki hoyratca kopardılar dalından seni
Susuz bırakıp soldurdular acımasızca
Yalnızlığında ağladın yıllarca
Küfürler savurmak geldi içinde binlerce
Koparılmışlığın,yitikliğin acılarına
Her şeye,herkese...
Yaşayamadığın o mutluluğu verdin birilerine
Belki ağlamaklı gecelerinde
Söyleyemedin kimselere derdini.
Bazen' bu muydu dünya,bu muydu sevgi,bu muydu yaşamak'
Diye isyanlar ettin...
Bağırmak geldi içinden gecelerin
Zifiri karanlığındaki boşluğa
Belki de atlamak geldi içinden bir yerlerden
Hep başkalarının mutluluğu için yaşadın biliyorum.
Hep senden bir şeyler alıp götürdü
Senin de saçların aklandı zamansız.
Katlandın acıların en kötüsüne
Bitmişliğine,ümitsizliğine
Yalnızlığına ağladın geceler boyu..
Yastıkların ıslandı sessizce
Sorulunca da:'Sevincimden bir şeylere.' dedin.
Neyse yıllar sonra o şehirde bulmak seni
Dünyanın en değerli servetine kavuşmak gibi geldi bana.
Dilim tutuldu,boğazım kurudu birden
Düşmemek için iliştim masanın kenarına
Hep seni izledim habersiz
Saatlerin nasıl geçtiğini bile anlayamadım
Küllenen ateşin alevinde ısındı tüm bedenim
yaşamak buydu belki de
Sevginin en güzeli,en saf,en temiziydi.
Dokunmak geldi saçlarına birden
Elinden tutup dağ-bayır demeden
Günlerce koşmak geldi içimden
Dağ rüzgarlarının o serinliğine bırakıp kendimi
Bir kartal gibi özgürce
Kanat çırpmak ölünceye kadar
Bir daha unutmadan Senli olan her şeye
Yaşanamayan o sonsuz sevgiye....

A.Bahri KÖKSAL

Temmuz-1998