Yıllar sonra gördüm Çukurkuyu'yu;
Gedikten çıkınca doldu gözlerim...
Senelerce ter döktüğüm kırlardan,
Ne çabuk silinmiş ayak izlerim!
İkindi vaktinde akşama yakın;
Çınlatırdı; geçen hoş sürülerin,
Çıngırak sesleri, kulaklarımı...
Taşlara yazmıştım umutlarımı;
Kederler, gündelik telaşlar değil,
Poyraz çatlatırdı dudaklarımı...
Kendimi bulurdum dinlediğimde;
Yörüklerin hisli, içten, yürekten;
Rüzgara karışan türkülerini...
Anladım hasretin zor olduğunu;
İçimi tarifsiz hüzünler sardı...
Boncuk boncuk dizdim çocukluğumu;
Her yerde anamın kokusu vardı!
Yıllar sonra gittim Çukurkuyu'ya;
Alıç topladığım, oğlak güttüğüm,
Gedikten çıkınca doldu gözlerim.
Senelerce ter döktüğüm kırlardan;
Ne çabuk silinmiş ayak izlerim!
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 14:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçtiğimiz yaz, çocukluğumun geçtiği, Erdemli'nin en yüksek yaylası olan 2300 rakımlı Çukurkuyu yaylasına gittiğimde yaşadığım halet-i ruhiyenin tezahürüdür.. Halil GÜLŞEN
anı
buram buram
çocukluk
buram buram
özlem
selam ve muhabbetle..
benim içinde öyle oldu öylesine alıp götürdü ki anılarımı tazeledi yüreğinize sağlık güzeldi.
Ekrem
TÜM YORUMLAR (7)