Yorgundu deniz,
Dalgaların gözü kısık, gel gitleri hızlı,
Kayaları acımasızca dövmeye devam ediyor!
Hırsı uğruna yorgunluğu unutan,
Tekrar tekrar kıyıları döven,
Dostlar yalan, arkadaşlar yalan,
Her şey yalan olmuş dünyada,
Gerçekleri arıyorken,
Doğrumu kaybettim bu boş dünyada,
Yalansız, riyasız, dostsan gel,
Sevmeyi, sevilmeyi biliyorsan gel,
Gökyüzü kadar yalnız ve karanlığım bu gece
Seni düşünüyorum ve yürüyorum
Sigaramdan bir nefes daha çekerek
Uzaklaşıyorum başı boş sokaklardan
Dedim ya yalnız ve başı boş
Kaçarcasına gidiyorum elim elinde
Taşı toprağı altın dediler,
Koptuk geldik birer birer,
Meğer istanbul’un güzelliği,
Nimetleri altınmış,
Söylemediler,
Dünyamız birlikte dönüyor,
Gözümüz aynı şeyleri görüyor,
Ayrılık bizi çok üzüyor,
Gitsen de sevgilim
Hayat sen kokuyor,
Heyelanlar oluyor gönlümde
Dökülüyorum bedeninden usulca yerlere
Düşler kuruyorum sensiz her gece
Yerden kalkıp birleş'sem artık yüreğinde
Tipi oldum çoğu zaman gülüşünde yok oldum
Bahçemde solarken, aşkın gülleri,
Kahretti gidişin, bu bahar beni,
Sakın dönme artık, istemem seni,
Kahretti gidişin, bu bahar beni,
Ben de severim bil, önüme geleni,
Tren kalktı güzelim gelmez geri
Bu beden taşır bütün dertleri
Yük treni gibi sessiz ve kimsesiz
Taşır sensiz sessizce beni
Üzülmeye değmez giden gider
Karanlık gecelerde adın yazılı,
Sokaklar aydınlık gözüm karaydı,
Bir naram herkesi yakar, yıkardı,
Kaç kurşun sıkıldı deli gönlüme,
Tesbih yaptım hepsini kalbime,
Bakarım sana uzaktan sessiz sessiz
Düşünürüm ağlarım bu dünyayı sensiz
Elimden tutardın saçlarımı okşardın
Yanından bağrından koparma beni baba
Bu dünya geçer sen rahat ol baba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!